اثربخشی گروه درمانی پذیرش و تعهد بر میزان علائم افسردگی، استرس و شاخص های درد در زنان مبتلا به درد مزمن

مقدمه: درد مزمن از مشکلات شایع و پدیده ای چندمولفه ای است که مدیریت آن مستلزم مداخلات طبی و روان شناختی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان گروهی پذیرش و تعهد بر علائم افسردگی، استرس و شاخص های درد در زنان مبتلا به درد مزمن بود. روش کار: روش این پژوهش نیمه تجربی و جامعه آماری، بیماران زن مبتلا به درد مزمن مراجعه کننده به مراکز درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بود. بیمارانی که دارای بالاترین نمرات بودند، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های پذیرش درد مزمن (CPAQ)، مقیاس شدت درد (PIS)، فرم کوتاه مقیاس افسردگی و استرس (21-DASS) و پرسشنامه جمعیت شناختی بود. مداخله به صورت 8 جلسه 120 دقیقه ای، دو بار در هفته و به مدت یک ماه برگزار گردید. مرحله پیگیری یک ماه پس از آخرین جلسه درمان انجام شد. داده ها با استفاده از نسخه 16 نرم افزار SPSS و آزمون های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مداخله گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث ایجاد تفاوت معنی داری بین گروه های مداخله و شاهد در نمرات کلی علائم شدت درد، افسردگی و استرس وجود دارد (05/0 > P). همچنین در نمرات پذیرش درد نیز این تفاوت معنادار بود (05/0 > P). نتیجه‌گیری: با توجه به اثر بخش بودن گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد پیشنهاد می گردد از این روش درمانی در مراکز درمانی کشور جهت کنترل و پذیرش دردهای مزمن مورد استفاده قرار گیرد.